The Playground of my Candy Floss mind:
Towers filled with candy. The fluffiness that enlighten me as a child.
De voorbijganger geniet van het natuurrijke landschap wanneer er plots 10 roze torens op rijzen uit het groene gras.
Het doet iets met je. Het is humoristisch, vervreemdend en verrassend. Een Wes Anderson tafereel in het Hollandse landschap.
Een dag, een week of misschien wel een maand later zijn de roze gevulde torens vergezeld door het groene gras of, als je door je knieën gaat, door de blauw grijze lucht.
De speeltuin van mijn verbeelding gevangen in torens word overspoeld door de realiteit van de dag, De luchtige wolken lossen langzaam op in de leegte alsof er voorheen niks was. Het landschap is weer het landschap zonder de heerlijke roze torens, zonder de speeltuin.
De herinnering van de verbeelding leeft en kan s ‘avonds tot leven komen door middel van het licht. De enige manier weer terug te keren naar de speeltuin van mijn verbeelding.
